Rumba met Los del Tré

Soms kun je moeilijk stil zitten bij een concert omdat de muziek zo aanstekelijk is. Soms ben je zo enthousiast na een concert dat je het direct terug wil horen.  Soms kom ik mensen tegen waarvan ik denk dat ze echt passen in de sfeer van onze cultuurschuur. Daarom heb ik Los del Tré – drie straffe gitaristen – uitgenodigd om op 9 juni om 20u te komen spelen.

We beloven een concert dat aanstekelijk en temperamentvol is. Je zal moeite moeten doen om stil te blijven zitten (en misschien moet dat ook niet helemaal). Los del Tré brengt Spaanse en Zuid-Amerikaanse muziek, vooral rumba/flamenco.

Wil je meer over hen weten, kijk eens op hun site www.losdeltre.be. Maar nog beter is hen te horen. Het doet je misschien denken aan Rodrigo y Gabriela. Ik weet niet wie er eerst was. Maakt niet uit. Luister en kijk maar naar deze rumba catalan, tamacun of aranjuez a la rumba.

Zin om te komen geef dan wel op voorhand een seintje aan Tom op 0473 94 24 03.

De nacht van Margaretha

De derde en laatste voorstelling van dit jaar in onze cultuurschuur is heel straf en beklijvend theater: “De nacht van Margaretha” gebracht door Jessa Wildemeersch en met live muziek. Seraphine Stragier (cello, keltische harp, harmonium) Dymphna Vandenabeele (hobo, harmonium) begeleiden het stuk met prachtige Renaissancemuziek.

Foto@margrit coppé

“De nacht van Margaretha” brengt het verhaal van Margaretha van Oostenrijk. In 1507 op 27 jaar is ze als landvoogdes van de Nederlanden een toppolitica.  Ze is ook al twee keer weduwe en  kinderloos. Aan de vooravond van de komst van neefje Karel naar het Hof in Mechelen treffen we Margaretha aan. Een vrouw die nu moet beslissen over haar verder toekomst. Ze moet een keuze maken politiek of kunst, de rol van opvoedster van de toekomstige keizer of eigen carrière. Kan ze vrouw én moeder zijn, politica én dichteres? Vrijheid. Wat is vrijheid? Zal haar uiteindelijke keuze die van vrijheid zijn of net niet?

Bijzonder mooi muziektheater! Voor meer informatie klik op “Op het programma”.

Op vrijdag 19 augustus 2011 om 20u30 in onze schuur.

Een avond van verhalen en muziek

Een zonsondergang, een sterk verhaal door een verteller aan wiens lippen je hangt, een accordeon, een mooie stem en liederen bij het kampvuur of in de schuur. Meer kun je toch echt niet bedenken om een zalige zomeravond te hebben. Op 2 juli organiseren we zo een avond in de Cultuurschuur.

Wim Chielens

Wim en Trui Chielens komen verhalen vertellen en muziek maken. Ik ben echt blij dat ze komen. Ik hoorde Wim een aantal jaar geleden voor de eerste keer en ik was compleet in de ban van zijn vertelkunst. Hij vertelt zoals de mythes zeggen dat vroeger verhalen verteld werden. 2 juli zal hij bijvoorbeeld een verhaal vertellen over ‘vakantie’; wel het zal zijn alsof je op vakantie geweest bent.

Wil je komen, geef een berichtje aan Tom op 0473 94 24 03.

Gitaarconcert van Elise Hermans

Op 8 mei om 11u startten we de Cultuurschuur terug op met een gitaarconcert door Elise Hermans, een jonge, enthousiaste gitariste waar je nog van zal horen. En zij die er waren willen zeker nog van haar horen. Het was een prachtig concert. Je kan er veel van zeggen maar je had het vooral moeten horen. Iedereen was er stil van en de vogels in de tuin zongen mee. Hieronder vinden jullie haar curriculum en de stukken die ze speelde im de Cultuurschuur. Een programma dat eeuwen overspant maar vooral één waar Elise een prachtig muziekverhaal mee vertelde. 

Elise Hermans (° 1990) begon haar muzikale loopbaan aan de gemeentelijke muziekacademie van Kalmthout, waar ze mede door Sofie Troffaes grote interesse en motivatie voor klassieke gitaar ontwikkelde. Tijdens de laatste twee jaren als middelbareschool-studente en hobby gitariste  bereidde ze zich, met coaching van Paul Verstraeten, voor om haar loopbaan professioneel verder te zetten aan het Lemmensinstituut, waar ze sindsdien (2008) studeert bij Aram Van Ballaert.

Dit academiejaar werkte ze aan een gevarieerd programma met vooruitzicht op het behalen van haar Bachelordiploma, om het jaar nadien haar eerste jaar Master in het buitenland te volgen, binnen het kader van een Erasmusproject.

Om zich voor te bereiden op deze twee belangrijke aspecten in haar studietraject speelt zij vandaag voor u een concert waarin ze een selectie brengt uit het programma dat ze opbouwde tijdens deze eerste drie jaren als studente en verkenner in de wondere wereld van de gitaarmuziek.

Programma

Leo Brouwer: El decameron negro

–          el arpa del guerrero

–          la huida de los amantes por el valle de los ecos

–          ballada de la doncella enamorada

 Miroslav Tadic: Makedonsko Devojce

Fernando Sor: Fantaisie élégiaque

  – introduction
  – marche funèbre

 Nuccio D’Angelo: Electric Suite
    – Funky
    – Soft
    – Raga-blues
    – Song

Michael Preatorius: dances from the terpsichore
     – Courante I, II
     – La volta

Pakistan na Benazir Bhutto, een discussieavond

Op 16 januari 2008 discussieerden we een avond lang over Pakistan. Marc Colpaert zorgde voor een uitgebreide inleiding die ons inzicht in de regio en zijn belang aanscherpte. De rijkdom van deze regio – aan grondstoffen, aan handelsroutes, aan culturen en godsdiensten, … – maakt dat dit mee de navel is van de wereld. Het lijkt misschien niet zo maar Pakistan is hierdoor naast de deur.

De apologie van Socrates: een impressie

  ‘De Apologie van Socrates’ the sequel

 

 

  2400 jaar geleden

  sprak Socrates zijn

  verdediging uit 

  voor het gerecht

  van Athene. Hij

  werd veroordeeld tot de gifbeker omdat hij een ketter was en de jeugd bezoedelde.

 

Niemand heeft toen een opname gemaakt voor de nieuwsuitzending van acht uur van die dag. We weten dus niet wat hij letterlijk gezegd heeft in zijn apologie. Maar zijn ideeën en de geest van waaruit hij sprak zijn blijven leven. Hij moet een begenadigd verteller geweest zijn met beklijvende verhalen. Want generatie op generatie zijn deze verhalen en zijn ideeën doorgegeven.

 

Mochten de woorden van Socrates letterlijk zijn opgetekend dan was Plato hiervoor verantwoordelijk. En mocht Socrates zijn redevoering in het Nederlands uitgesproken hebben dan is de tekst van Bert Annemans en Luc Pay hiervan de neerslag. En die tekst werd door het theatergezelschap Epidauros de voorbije jaren weer tot leven gebracht.

 

Op 30 mei 2008 zaten we met een dertigtal mensen in een schuur aan de boorden van de Schelde in Sint-Amands. Het was een besloten gezelschap. De jury was weer samen. En de zon was nog maar juist achter de horizon verdwenen of Socrates kwam zijn redevoering weer afsteken. Twee uur heeft de jury de adem ingehouden. We stonden oog in oog met de beklaagde filosoof. Hij greep ieder van ons met zijn blik, zijn stem was diep en helder, zijn redenering loepzuiver. We hingen aan de lippen van Socrates. Het verdict was een lang applaus. En nadien hebben we allen samen nog een aantal bekers gedronken.

 

Socrates bracht ook mijn leraar Nederlands van jaren geleden, toen ik als tiener nog op de schoolbanken in het Sint-Michielscollege zat, in herinnering. Ook hij kende de schoonheid van woorden en de kracht van verhalen. Hij ‘bezoedelde’ ons met fantasie wars van leerprogramma’s. En dat enthousiasme legde Luc Pay nu weer in zijn vertolking van de rol van Socrates.

 

Na het verdict hebben we die avond nog verder herinneringen opgehaald: aan grote filosofieën, ons college, de ‘bezoedelde’ jeugd, toneel en literatuur, de apologie door Julien Schoenaerts, mooie boeken, straffe verhalen, …

 

Die avond was de laatste in een lange reeks succesvolle voorstellingen. Dit stuk ging immers in november 2006 in première. Ook nu heeft niemand een opname gemaakt voor de nieuwsuitzending van acht uur van die dag. We weten dus weer niet wat Socrates letterlijk gezegd heeft. Maar zijn ideeën en de overtuiging waarmee hij sprak zullen weer lang blijven voortleven.

De apologie van Socrates: het programma

De Apologie van Socrates

 

In 399 v. Chr. werd Socrates door een drietal voormannen van de radicaal-democratische partij in Athene voor het gerecht gedaagd. Hem werden de volgende feiten ten laste gelegd: hij vereerde de goden van Athene niet, maar voerde nieuwe goden in. En verder was hij verantwoordelijk voor het bederven van de jeugd door zijn leerstellingen.

We kunnen alleen maar gissen naar wat de ware drijfveren waren voor dit politiek proces. Misschien werden aan Socrates zijn al te nauwe contacten verweten met een aristocratische elite die verantwoordelijk geacht werd voor de anti-democratische repressie onder de zogenaamde “Tirannie van de dertig” van enkele jaren tevoren. Feit is dat Socrates genoemd werd als een openlijke verdediger van meer autoritaire regimes, zoals dat van Sparta. Curieus is verder ook dat de zo geroemde democratie van Athene niet al te breeddenkend was geweest tegenover andere filosofen zoals de natuurfilosoof Anaxagoras en de sofist Protagoras. Blijkbaar werd de nood gevoeld om de samenleving sterk af te schermen tegen al te innoverende ideeën, vooral op religieus vlak.

Wat ook de juiste toedracht is geweest, Socrates verdedigde zich met een eigen rede en liet zich niet bijstaan door een juridische ghostwriter of logograaf, zoals dat in Athene de gewoonte was. Vermoedelijk verscheen hij op het proces volledig in eenklank met de persoon die hij altijd geweest was; als de incarnatie van een sater (althans uiterlijk), gekleed in zijn tuniek die hij het hele jaar door droeg, zonder uiterlijk vertoon en niet vergezeld van zijn wenende echtgenote en snotterende, jonge kinderen. De toon die hij hanteerde was persoonlijk en polemisch, zonder compromissen ten aanzien van de overtuigingen die hij zijn hele leven had gehuldigd. Een verbeten drang naar rechtvaardigheid en een zorg om de ziel van zijn medemens vormden voor hem het hoofddoel van zijn bestaan, tot de ultieme consequentie.

 

Het feitelijke proces verliep in verschillende fases. Eerst werd de aanklacht geformuleerd en beargumenteerd door Meletos, de feitelijke indiener van de oorspronkelijke klacht. Daarop volgde het pleidooi van de verdediging, dus door Socrates zelf. Na de veroordeling legde de aanklager zijn eis voor in verband met de strafbepaling. Deze vorderde de doodstraf. Socrates mocht daarna een tegeneis formuleren. Hierbij schuwde hij de provocatie niet. Het doodsvonnis werd uitgesproken; de gifbeker werd Socrates’deel.

 

Al vlug circuleerden na het proces verschillende redevoeringen die bekend geraakt zijn onder de naam “Apologie van Socrates”. De bekendste zijn die van de Atheense generaal en volgeling van Socrates, Xenophon en uiteraard die van Plato.  Deze laatste rede is duidelijk de meest bevlogene, retorisch stevig onderbouwd en ontroerend door haar sterk suggestief vermogen.

 

De voorstelling wordt vanavond gepresenteerd in de volgorde van het oorspronkelijke proces én van de originele tekst van Plato:

 

Eerste bedrijf: Socrates verdedigt zich tegen de aanklachten

 

Pauze (ca.20 miniuten)

 

Tweede bedrijf: Socrates formuleert een tegeneis

Derde bedrijf: Socrates richt een laatste woord tot de juryleden

 

 

 

 

Theater Epidauros

 

Een toneelgezelschap van leerlingen, oud-leerlingen, leraars en oud-leraars van het Sint-Michielscollege te Brasschaat brengt op 30 mei 2008 in zijn 31ste speeljaar de Apologie van Socrates (Plato) op de planken in “De Cultuurschuur” (ten huize van Bloeme en Tom in Sint-Amands). Deze besloten voorstelling rondt de hernemingen af in het toneeljaar 2007-2008 van de productie die in november 2006 in première ging.

Deze theatermonoloog wil ook een uitdrukkelijke hommage zijn aan de onlangs overleden Julien Schoenaerts die in het verleden op haast onnavolgbare wijze gestalte gaf aan de Atheense filosoof.

 

 

Acteur en regie

 

SOCRATES                           Luc Pay

MELETOS (stem)                  Bert Annemans

REGIE                                   Bert Annemans

 

 

 

 

 

 

Vertaling en tekstbewerking: Bert Annemans en Luc Pay

Kostuum en naai-atelier:              An De Graeve en Sarah

                                                                        Vanwelden

Grime:                                                      Sofie De Graeve

Belichting:                                               Geert Hendrickx

Klankdecor:                                             Geert Hendrickx

Website-ontwerper en -beheerder:          Geert Hendrickx

Algemene produktieleiding:                            Mon Vijgen

                          in samenwerking met Studio Epidauros

 

verdere historische info: http://www.epidauros.be/plato/